ریزش مو

پیدا کردن مو در شانه طبیعی است. اما اگر فرد شروع به از دست دادن مقدار غیرمعمول مو می کند، می تواند باعث نگرانی شود.

از دست دادن مو به طور معمول بر روی ظاهر تاثیر زیادی نمی گذارد، زیرا شما روزانه مقدار زیادی مو از دست می دهید. اما ممکن است علت مهمتری برای ریزش مو شما وجود داشته باشد وقتی  ریزش مو لکه ای مشاهده می کنید.

هنگامی که شما در مورد ریزش مو فکر می کنید، ممکن است به عوامل ژنتیکی مانند الگوی طاسی مردانه فکر کنید. هورمون ها، مشکلات تیروئیدی و سایر بیماری ها می توانند باعث ریزش مو شوند.

پس علت ها چیست و چگونه می توانید از این علل رهایی یابید؟

دلایل ریزش مو

تغییرات هورمونی 

زنان ممکن است بعد از زایمان یا هنگامی که در معرض یائسگی هستند، موهایشان را از دست بدهند. زنان دارای اختلالات هورمونی می توانند ریزش مو داشته باشند.

به غیر از الگوی ژنتیکی طاسی مردان، مردان می توانند موهای خود را از دست بدهند زیرا ترکیب هورمونی آنها با سن تغییر می کند. ریزش مو ناشی از پاسخ فولیکول ها به دی هیدروتستوسترون هورمون (DHT) است.

اختلال تیروئید

شاید یکی از شایع ترین علل هورمونی ریزش مو، مشکل تیروئید است. هر دو هورمون پر کاری تیروئید (hyperthyroidism) و (کم کاری تیروئید) (hypothyroidism) می تواند منجر به ریزش مو شود. درمان اختلال تیروئید اغلب از ریزش مو جلوگیری می کند.

استرس

استرس جسمانی و روانی می تواند باعث ریزش مو شود. جراحی، تب بالا و از دست دادن خون باعث ایجاد استرس می شود و به تبع آن باعث ریزش مو می شود. زایمان می تواند باعث ریزش مو چند ماه پس از زایمان شود.

همانطور که برای استرس روانی، ارتباط به درستی تعریف نشده است. با این حال، بسیاری از مردم از دست دادن مو در زمان اضطراب شدید ذهنی را گزارش کرده اند. و ریزش مو به دلایل دیگر هنوز هم می تواند پر دغدغه باشد.

علل جسمانی استرس اغلب موقتی است و ریزش مو کاهش می یابد هنگامی که بدن بهبود می یابد.

شما می توانید استرس ذهنی را با تغییر سبک زندگی، مانند:

ورزش روزانه

تغذیه مناسب

مدیتیشن و سایر استراتژی های مدیریت استرس

از بین بردن استرس 

داروها

داروها می توانند با لیست طولانی از عوارض جانبی مانند ریزش مو همراه باشند. شیمی درمانی شناخته شده ترین علت است، اما سایر موارد عبارتند از:

داروهای تیروئید

داروهای ضد بارداری خوراکی

مسدود کننده های بتا

ضد انعقاد

داروهای ضد افسردگی

این داروها تاثیر متفاوت بر افراد دارند و ممکن است باعث ریزش مو نشود.

کمبود مواد مغذی

کمبود روی و آهن یکی از رایج ترین نشانه های تغذیه ای برای ریزش مو است. اما برخی از شواهد نشان می دهد که مصرف کم ویتامین ها و مواد مغذی در زیر اشاره شده نیز ممکن است باعث ریزش مو شود:

چربی ها

ویتامین D

ویتامین B12

ویتامین C

ویتامین A

مس

سلنیوم

بیوتین

لوپوس

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است. (بیماری خود ایمنی بیماری است که در آن سیستم دفاعی بدن، علیه ارگان‌ها و بافت‌های پیوندی خودی عمل کرده و به ‌آن‌ها آسیب می‌رساند) که می تواند باعث ریزش مو شود. به طور کلی، ریزش مو تکه تکه است و با ضایعات پوستی همراه است.

بعضی از درمان های لوپوس منجرب به ریزش مو می شود.

سایر شرایط پزشکی

بسیاری از بیماری های دیگر می تواند منجر به ریزش مو غیرطبیعی شود، از جمله:

نارسایی کلیه

بیماری روده التهابی (IBD)

بیماری کبد

دیابت

شرایط پوستی مانند پسوریازیس و درماتیت ممکن است روی پوست سر ایجاد شود و باعث ایجاد اختلال در رشد مو شود. عفونت هایی مانند عفونت قارچی که تکه های قهوه ای روی سر ایجاد می شود و فولیکولیت (عفونت و التهاب یکی از فولیکول های مو را گویند) نیز می تواند باعث ریزش مو شود.

جستجو برای علل و درمان های بالقوه از طریق افراد مبتلا به ریزش مو قابل درک است. تحقیقات نشان می دهد که ریزش مو با عزت نفس پایین، مسائل مربوط به شکل بدن و افزایش اضطراب گره خورده است. مجله آکادمی پوست آمریكا توصیه می کند كه اضطراب و استرس را ارزیابی كنید هنگامی که دچار ریزش مو می شوید.

بسیاری از این علل غیر ژنتیکی ریزش مو با موفقیت درمان می شود و مانع ریزش مو می شود.

نتیجه گیری

در مورد نگرانی هایتان و علل احتمالی ریزش مو با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند یک درمان مناسب را برای شما توصیه کنند.